Een biomedische wetenschapper doet onderzoek naar ziekte en gezondheid. Het werk van de biomedicus is sterk verbonden met de medische praktijk. Het vakgebied heeft veel overeenkomsten met de geneeskunde, maar de biomedicus houdt zich vooral bezig met onderzoek terwijl een arts meer patiëntgericht is. De kern van het werk van de biomedisch wetenschapper is het zoeken naar de oorzaken van ziektes en het bestrijden van deze. Hij of zij houdt zich ook bezig met het ontwikkelen van medicijnen en het verbeteren van behandelmethodes. Het werk van de biomedicus is maatschappelijk erg relevant en altijd actueel, denk maar aan kanker– of aidsonderzoek. Naast de geneeskunde heeft de biomedische wetenschap ook raakvlakken met vakgebieden als biologie, psychologie en bewegingswetenschappen. De meest relevante studie voor dit beroep is de universitaire opleiding Biomedische Wetenschappen.

Als docent aardrijkskunde geef je les in aardrijkskunde op de middelbare school. Je geeft voornamelijk les aan jongeren tussen de twaalf en de achttien. Als je een tweedegraads bevoegdheid (alleen een hbo lerarenopleiding) hebt dan mag je lesgeven aan de eerste drie klassen van havo en vwo en aan alle klassen van het vmbo en het mbo. Ook kun je dan aan de slag in het volwassenenonderwijs. Als je een eerstegraads bevoegdheid hebt gehaald (een universitaire opleiding plus een educatieve master) dan mag je ook lesgeven aan de bovenbouw van de havo en het vwo. Tijdens het lesgeven besteed je aandacht aan verschillende onderwerpen die binnen de aardrijkskunde vallen, zoals sociale en economische geografie, fysische aardrijkskunde, klimaat, ecologie, toerisme en de derde wereld. De diepgang van de onderwerpen verschilt per niveau en per klas. Je toetst de kennis van de leerlingen door middel van proefwerken, schriftelijke overhoringen en af en toe neem je mondelinge toetsen af. Verder begeleid je de leerlingen bij praktische opdrachten en werkstukken. Aan leerlingen die moeite hebben met de stof, bied je extra begeleiding. Naast het lesgeven zelf, heb je ook nog te maken met andere taken die bij het doceren op een middelbare school komen kijken. Hierbij kun je denken aan het participeren aan docentenvergaderingen, het overleg voeren met andere leraren, het contact houden met ouders en het op peil houden van je eigen kennis door middel van cursussen.

Biochemie zit tussen biologie en scheikunde in: je houdt je bezig met het leven op moleculair niveau en analyseert de scheikundige processen in levende organismen. In veel gevallen ontwikkelt een biochemicus medicijnen, voedingsmiddelen of andere scheikundige oplossingen voor bijvoorbeeld landbouw of techniek. De meeste biochemici werken dan ook in onderzoeksgroepen aan bepaalde projecten, meestal in een laboratorium. Dat kan bij onderzoeksinstituten en aan de universiteit, maar de meeste biochemici werken voor grote bedrijven. Sommige biochemici zijn vooral bezig met de technische aspecten van het onderzoek, maar je kan ook het onderzoek opzetten en coördineren. In dat geval behoren overleg, leidinggeven en plannen tot je taken.

Een paleontoloog houdt zich bezig met het verzamelen en analyseren van fossielen. Op die manier onderzoekt hij de prehistorie. Als paleontoloog doe je zowel opgravingen als het onderzoek in het laboratorium. Als je op expeditie bent, kan het werk lichamelijk zwaar zijn. Je bent dan de hele dag bezig met opgraven, moet vroeg opstaan, en de voorzieningen zijn vaak eenvoudig. Verder ben je het merendeel van de tijd in een laboratorium aan het werk. Een paleontoloog is een wetenschapper: hij is vooral bezig met analyseren, verzamelen en ordenen van gegevens, en daarnaast met het schrijven en lezen van vakliteratuur.

Een hoogleraar is docent en onderzoeker aan de universiteit. Het is de hoogste wetenschappelijke functie. Als hoogleraar zijn onderzoek en onderwijs zijn je belangrijkste taken: het voorbereiden van colleges, overleg met vakgroepen en daarnaast het publiceren van papers en het bezoeken van congressen. Als specialist moet je ook de onderzoeken van collega’s volgen: bijvoorbeeld op congressen of door het lezen van nieuwe publicaties in wetenschappelijke tijdschriften. Verder leidt je onderzoekprojecten en heb je managementtaken. Veel hoogleraren hebben daarnaast andere functies: ze zitten vaak commissies en raden buiten de universiteit, omdat ze daar vanuit hun specialisme advies kunnen geven.