Merel de Bruijn

Merel de Bruijn
Leeftijd 20
Lid sinds 2006

Ik stapte twee jaar geleden vanuit Utrecht de trein in richting Eindhoven, om daar te gaan kijken naar een kamer. Spannend. Twintig luidruchtige en gezellig uitziende vrouwen lachte mij en de andere potentiële kandidaten toe. Na een tijdje kwam ik erachter dat er maar acht meiden op het huis woonden en dat de rest eigenlijk gewoon "bij het meubilair hoorde". Ik werd meteen leuk opgenomen in de groep en kreeg het ene mooie verhaal na het andere te horen, ik was om! Ik moest en zou lid worden van het E.S.C! Ik wilde al bij een studenten- of sportvereniging om snel veel mensen te leren kennen, aangezien ik nieuw was in Eindhoven. Het was een gokje om van het E.S.C lid te worden, maar ik heb er geen moment spijt van gehad! Nu zijn mijn huisgnootjes mijn beste vreidninnetjes, sporten doe ik met mijn jaargenoten en als er tentamens zijn ga ik blokken met weer andere bekenden van de vereniging. Na een drukke dag neem ik nog een after-studie biertje op de vereniging.
Wat is het leven toch mooi...

Thomas Plantenga

Thomas Plantenga
Leeftijd 24
Lid sinds 2002

Ik weet het nog als de dag van gisteren, ik ben op een kijkavond in Eindhoven augustus 2002. Ik krijg te horen dat ik de kamer krijg, maar dat ik dan wel lid moet worden van DE VERENIGING, 'huh wat is dat dan, wat doen jullie daar', is mijn eerste vraag. Al die grote kerels lachen en leggen uit dat het een kroeg is waar ze twee keer per week bier gaan drinken met het huis en dat er dan ook andere verenigingshuizen komen drinken. "Ook vrouwen huizen", benadrukt de gladste van het stel. Ik denk prima! En zeg Ja! Geen idee wat me te wachten staat, lig ik twee weken later met mijn gezicht in de blubber tussen 80 jaargenoten.

Daarna volgen de meeste wilde 3 jaar van mijn leven. De vier jaargenoten van mijn dispuut worden mijn beste vrienden en met z'n vijven maken we alles mee. Niet zomaar vrienden maar vrienden voor het leven. Een zit er nu in Parijs, een in Amsterdam en ik vertrek volgende week naar San Diego. Voor mij en mijn jaargenoten zit het harde zuipen en feesten er voorlopig even niet in. Momenteel knallen we door de eindfase van onze studie en ruiken we het bedrijfsleven om de hoek. Een nieuwe fase met nieuwe keuzes, ik hoop dat de keuzes weer zo makkelijk worden als in augustus 2002.