Robin Wu

Waarom heb je voor Life Science and Technology gekozen?

Op de middelbare school spraken eigenlijk alle vakken mij wel aan. Natuurlijk had ik interesse in de wetenschap, maar daarnaast hield ik me ook bezig met vakken als geschiedenis, Engels en aardrijkskunde. Hierdoor wist ik niet zeker of ik überhaupt wel een bètastudie wilde doen, vooral omdat wiskunde en natuurkunde niet mijn sterkste vakken waren.

Wat uiteindelijk de doorslag gaf, was mijn droom om, hoe klein mijn bijdrage ook zou zijn, de maatschappij en de wereld te verbeteren. Dit kan natuurlijk op allerlei manieren, maar ik zag biotechnologie, biochemie en genetica als de beste weg om dit te realiseren. Ik besloot dat het zonde zou zijn om die droom op te geven vanwege mijn gebrekkige wiskundige vaardigheden. Uiteindelijk heb ik me ingeschreven bij LST en heb ik sindsdien nooit meer achteromgekeken.

Passies?

Ik ben erachter gekomen dat het ontwerpen van niet-bestaande enzymen me enorm aanspreekt. Veel chemische processen worden momenteel op vervuilende wijze uitgevoerd met chemische katalysatoren. Deze zouden vervangen kunnen worden door duurzamere processen gebaseerd op biokatalysatoren, oftewel enzymen. Tot voor kort waren we afhankelijk van enzymen die al in de natuur voorkwamen, maar dankzij de opkomst van programma’s als AlphaFold en Rosetta 3 is dit veranderd. Deze tools hebben de computationele structurele biologie dusdanig vooruitgeholpen dat we nu in staat zijn zelf enzymen te ontwerpen. In theorie kunnen hiermee alle chemische processen worden omgezet in biochemische processen.

Welke vakken vind je tot nu toe het leukst?

Eigenlijk spraken alle kernvakken mij wel aan. Vakken als Biotechnologie, Moleculaire Celbiologie & Immunologie en Metabolic Engineering hebben mijn interesse in het vakgebied aangewakkerd en lieten mij goed voorbereid aan mijn master te beginnen.

Uitdagingen?

Zoals ik eerder aangaf, heb ik geen aanleg voor wiskunde en natuurkunde. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik meer moeite had met vakken als Calculus en Thermodynamica. Ik moest daardoor meer tijd steken in deze vakken dan de gemiddelde student, maar het was zeker te doen.

Wat wil je later worden?

Goede vraag, ik heb nog geen idee. Ik hoop dat ik na mijn masterscriptie meer zekerheid heb over of ik een PhD wil doen of niet. Mocht dit niet het geval zijn, dan verwacht ik dat ik me bezig blijf houden met ‘enzyme engineering’, maar mogelijk ook met wetenschapscommunicatie. Ik vind de kloof tussen wetenschappers en de rest van de bevolking veel te groot, en vind dat er niet genoeg wordt gedaan om dit te verkleinen.

Leuk om te weten

De hoeveelheid practica bij LST kan je afschrikken. Dit was bij mij ook het geval. Gelukkig blijkt dat practica doen bij LST (naast leuk onderzoek doen) vaak ook neerkomt op socialiseren en muziek luisteren met de mensen in je labzaal als je weer eens een ‘wachtstap’ hebt.

Ga voor meer studenten verhalen naar deze website!